Μαλαισία
Πρόκειται για μια ισλαμική χώρα που έχει κάνει αν όχι άλματα, τουλάχιστο σημαντικά βήματα στην ισότητα των δύο φύλων. Ολο και περισσότερο τίθενται στο περιθώριο οι ισλαμικοί νόμοι και ο ισλαμικός τρόπος ζωής - η Σαρία. Τα πρώτα δειλά βήματα για την ισότητα έγιναν το 1945 όταν οι γυναίκες απόκτησαν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται στην Οργάνωση Εθνικής Ενότητας (IBU UMNU) και στη συνέχεια στο Κρατικό Συμβούλιο (JOHOR). Το 1952, η εγκύκλιος των ερμηνευτών του Κορανίου της Αιγύπτου περί του ασυμβίβαστου κατοχής βουλευτικής έδρας από γυναίκες με τις επιταγές του Κορανίου, είχε επιπτώσεις και στο γυναικείο κίνημα της Μαλαισίας. Σύντομα όμως οι γυναίκες της χώρας επαναδραστηριοποιήθηκαν. Οι γυναικείες οργανώσεις αύξησαν θεαματικά τον αριθμό των μελών τους. Με αγώνες πέτυχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι Προς το τέλος της δεκαετίας του '80 η Σεριφέ Μαχμούτ εξελέγη Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Οι γυναίκες στη Μαλαισία γίνονται δεκτές ως μάρτυρες στα δικαστήρια, ενώ σε πολλούς τομείς της οικονομικής ζωής συναγωνίζονται τους άνδρες. Στο δημόσιο, το 50% των υπαλλήλων είναι γυναίκες. Τα δικαιώματα αυτά αναγνωρίστηκαν στη Μαλαισιανή μετά από αγώνες.Σήμερα η γυναίκα της Μαλαισίας συνεχίζει τον αγώνα της για να απαλλαγεί και από κάποιους άλλους νόμους που της στερούν την ισότητα. Πρόκειται για τους "περί κληρονομιάς" και "περί τέλεσης θρησκευτικού γάμου" νόμους. Οι προσπάθειες προσκρούουν στην αντίθεση των ανδρών να παραχωρήσουν τα δικαιώματα που ως βάση έχουν το εθιμικό δίκαιο.
Σαουδική Αραβία
Στη Σαουδική Αραβία υπάρχουν πολλοί περιορισμοί για τη γυναίκα, Μεταξύ άλλων, η γυναίκα δεν δικαιούται να περπατά στο δρόμο χωρίς τη συνοδεία άνδρα. Πολύ περισσότερο να ταξιδεύει μόνη. Απαγορεύεται εξάλλου στη γυναίκα να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με τους άνδρες. Οι περιορισμός αυτός ισχύει από την ηλικία των 7 ετών, ενώ μόλις φθάσει τα 11-12 υποχρεούται να φέρει την μαντήλα ή να κλείσει με τούλι το σύνολο του προσώπου της. Ούτε συζήτηση για έκδοση άδειας οδήγησης μηχανοκίνητου οχήματος. Ακόμη και τα νηπιαγωγεία χωρίζονται σε αρρεναγωγεία και παρθεναγωγεία. Κάθε άνδρας μπορεί να νεμφευθεί με τέσσερις γυναίκες.
Ιράν
Οι γυναίκες του Ιράν μπορούν να σπουδάσουν και να εργαστούν. Επειδή ισχύουν οι νόμοι της Σαρίας, η μαρτυρία δύο γυναικών ισούται με την μαρτυρία ενός άνδρα. Σε περιπτώσεις διάπραξης εγκλήματος, η μαρτυρία της γυναίκας δεν ισχύει, ενώ γυναίκες που κατηγορούνται για μοιχεία, απαγχονίζονται. Κυκλοφορούν με μαντήλα.
Αφγανιστάν
Από το 1992, όταν την εξουσία ανέλαβαν οι φανταμενταλιστές, ο γυναικείος πληθυσμός ζει με πάρα πολλούς περιορισμούς. Αλίμονο στη γυναίκα που θα κυκλοφορήσει στο δρόμο με ακάλυπτο το κεφάλι. Οσες δεν φορούν μακριά ρούχα και προτιμούν φούστες, κάλτσες ή ψηλά τακούνια δέχονται επιθέσεις από φανατικούς ισλαμιστές, οι οποίοι τις λούζουν με χημικά οξέα και τις καταδικάζουν να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους ανάπηρες. Δεν δικαιούνται να ψηφίζουν ή να εκλέγονται. Απαγορεύεται να εργάζονται εκτός σπιτιού. Ενα από τα πολλά περίεργα του ισλαμικού θεοκρατικού καθεστώτος του Αφγανιστάν είναι ότι ενώ επιτρέπει τις γυναίκες να μαθαίνουν ανάγνωση και γραφή για να μπορούν να μελετούν το Κοράνι, τους απαγορεύει τη μόρφωση γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να
ασχολούνται με ερωτικές επιστολές. Αλίμονο στην γυναίκα που στο δρόμο θα συνομιλήσει με άνδρα. Αδιανόητο να κυκλοφορήσει με αρώματα ή μακιγιάζ.
Αλγερία
Οι Αλγερινές είχαν απαλλαγεί από τη Σαρία, τον ισλαμικό τρόπο ζωής, μέχρι το 1991, όταν τις εκλογές κέρδισε το ισλαμικό κόμμα της Αρετής. Η επέμβαση του στρατού για να μην επαναληφθεί ο δεύτερος γύρος των εκλογών προκάλεσε τον εμφύλιο της Αλγερίας το τίμημα του οποίου κατέβαλαν οι γυναίκες. Τότε σφαγιάστηκαν 10.000 γυναίκες. Γυναίκες που κυκλοφορούσαν με κοντομάνικα ή με τζιν στην αρχή προειδοποιούνταν αν όμως επέμενα, αποκεφαλίζονταν.Η κατάσταση αυτή ισχύει και σήμερα παρά το ότι έχουν περάσει 10 χρόνια.Ανάμεσα στις πολλές απαγορεύσεις για το γυναικείο πληθυσμό είναι το κολύμπι και η επιβίβαση σε οποιοδήποτε λεωφορείο (υπάρχουν λεωφορεία ειδικά για τις γυναίκες).
Η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από όλες τις προαναφερθείσες χώρες. Η Τουρκάλα έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι από το 1930. Ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ κάλεσε τις γυναίκες να βγουν από το λήθαργο που τις είχε καταδικάσει η Οθωμανική Αυλή και να διεκδικήσουν έδρες στην τουρκική βουλή. Το 1935 οι πρώτες Τουρκάλες εξασφάλισαν έδρες στη Βουλή και από τότε υπάρχουν γυναίκες στα έδρανα της Εθνοσυνέλευσης. Η Τουρκία ήταν η πρώτη μουσουλμανική χώρα που είχε γυναίκα Πρωθυπουργό (Τανσού Τσιλέρ). Παρά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της η Τουρκία ουδέποτε έπαυσε να βλέπει τη γυναίκα ως ένα υποδεέστερο ων, ως μια τεκνοποιητική "μηχανή" και ως μια ύπαρξη για ικανοποίηση των σεξουαλικών ορέξεων του άνδρα. Τα πολλά γυναικεία σωματεία, σύνδεσμοι, ιδρύματα, με μέλη τις μορφωμένες Τουρκάλες, προβληματίζονται για το ρόλο της γυναίκας στη σύγχρονη Τουρκία. Ζουν σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και τα ίχνη της Σαρίας είναι πολύ έντονα. Αρκεί να θυμηθούμε το σάλο που ξέσπασε πρόσφατα στην Τουρκία (και τα κατεχόμενα) με τις μαντηλοφορούσες φοιτήτριες. Είναι γνωστή, εξάλλου, η δύναμη του Ισλαμικού Κόμματος της Αρετής (Ερμπακάν-Κουτάν). Ο Αζίζ Νεσίν σε συνέντευξη που παραχώρησε στις 4.7.1993 είχε δηλώσει: "Οι φανατικοί Μουσουλμάνοι είναι ικανοί να αρπάξουν την Τσιλέρ από τα μαλλιά και να την σύρουν στους δρόμους επειδή δεν φορά τσαντόρ".Η χειραφέτηση της γυναίκας επιτεύχθηκε, αλλά αυτό μόνο στις μεγαλουπόλεις.Η θέση της γυναίκας στην Τουρκία εξαρτάται από την επιρροή των Ισλαμιστών. Εκτός από το Ισλαμικό Κόμμα της Αρετής, κάθε μεγάλο κόμμα έχει στους κόλπους του την ισλαμική πτέρυγα. Ανάλογα με την ισχύ και το ρόλο που διαδραματίζουν οι ισλαμιστές, οι γυναίκες απολαμβάνουν κάποιες ελευθερίες.Ο πρώην Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είχε δηλώσει "θα καλύψουμε την κεφαλή και το πρόσωπο της γυναίκας με φορέματα που φέρουν την υπογραφή του Pierre Gardin". Aλλος ισλαμιστής δήμαρχος δήλωσε "Η γυναίκα θα πρέπει να στερηθεί όλα όσα απλόχερα της προσφέρουν οι νόμοι της πολιτείας. Θα πρέπει να αρκεσθεί στους νόμους της Ισλαμικής θρησκείας". Κάποιος άλλος "Ο αφέντης της γυναίκας είναι πρώτα ο Θεός και μετά ο σύζυγος. Δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να αντιμιλά στο σύζυγο". Ο τουρκικός Τύπος δημοσιεύει αρκετά στατιστικά στοιχεία για τις διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας - μόρφωση, απασχόληση, ανέλιξη,σταδιοδρομία. Το δυσάρεστο για το γυναικείο φύλο στην Τουρκία είναι ότι ακόμη και σήμερα, εν έτη 2001 η γυναίκα ξυλοκοπείται. Η συγγραφέας Aysegul Dervisoglu γράφει: "Στην Τουρκία οι γυναίκες υπόκεινται σε βία αν δεν εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους απέναντι στους συζύγους τους". Τα καθήκοντα αυτά για τους Τούρκους είναι το μαγείρεμα, η φροντίδα των παιδιών, η ικανοποίηση των σεξουαλικών επιθυμιών...
Πηγή: TYPOS.COM.CY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου